BAŞKAN

Endamına bakarak verdiğimiz ismiyle işte karşınızda BAŞKAN!
Hüzünlü bir hikayesi var kendisinin. İstanbul-Levent'te çarpan bir araba sonrası, sevgili arkadaşımız Çağıl tarafından tedavi ettirildi. Bir süre daha bakıma ihtiyacı olduğu için bizim eve misafir ettik kendisini. Patilerinin pembişliğinden, tüylerinin kabarıklığından (yele mi demek lazım acaba?) ve insanlarla olan iletişiminden (bildiğin konuşuyoruz kendisiyle) ev kedisi olduğunu hemen gösteriyor. İki hafta kafeste kaldıktan sonra özgürlüğüne kavuşturduk kendisini. Hemen bize alıştı, biz de ona. Bahçede zaten bir sürü arkadaşı (!) var. Kısacası keyfi yerinde kendisinin. Hatta eşimin kalktığı sandalyeye anında kurulup "bu evin BAŞKAN'ı benim, ona göre" havasındaki bakışıyla bir kez daha kalbimizi kazandı.

Not: hani olur da sahibini tanıyan eden varsa haber etsin bize.

Bu arada BAŞKAN ile aynı gün evimize gelen ama hastalığından dolayı kurtaramadığımız minik MICIR'ı da buradan sevgiyle anıyorum.